Фагоцито́з (др.-греч. φαγεῖν «пожирать» + κύτος «клетка») — процесс, при котором клетки (простейшие, либо специально предназначенные для этого клетки крови и тканей организма — фагоциты) захватывают и переваривают твёрдые частицы.

Фагоцитоз, наряду с пиноцитозом, является одним из видов эндоцитоза. У некоторых клеток он используется для получения полезных веществ, и для одноклеточных организмов гомологичен питанию. У многоклеточных животных этот процесс взял на себя функцию удаления отходов и патогенов.

История

Явление фагоцитоза было открыто канадским врачом Уильямом Ослером^[1]. Дальнейшее его изучение принадлежит И. И. Мечникову, который выявил этот процесс, проделывая опыты с морскими звёздами и дафниями, вводя в их организмы инородные тела.

Например, когда Мечников поместил в тело дафнии спору грибка, то он заметил, что на неё нападают особые подвижные клетки. Когда же он ввёл слишком много спор, клетки не успели их все переварить, и животное погибло. Клетки, защищающие организм от бактерий, вирусов, спор грибов и пр., Мечников назвал фагоцитами.

Фагоциты

Фагоцитоз осуществляется двумя разновидностями клеток: циркулирующими в крови зернистыми лейкоцитами (гранулоцитами) и тканевыми макрофагами.

У человека различают два типа профессиональных фагоцитов:

• нейтрофилы
• моноциты

У некоторых других животных фагоцитировать могут ооциты, плацентные клетки, клетки, выстилающие полость тела, пигментный эпителий сетчатки глаза^[2].

Этапы фагоцитоза

Основные этапы фагоцитарной реакции сходны для клеток обоих типов. Реакция фагоцитоза может быть подразделена на несколько этапов:

1. Хемотаксис. В реакции фагоцитоза более важная роль принадлежит положительному хемотаксису. В качестве хемоаттрактантов выступают продукты выделяемые микроорганизмами и активированными клетками в очаге воспаления (цитокины, лейкотриен В4, гистамин), а также продукты расщепления компонентов комплемента (С3а, С5а), протеолитические фрагменты факторов свертывания крови и фибринолиза (тромбин, фибрин), нейропептиды, фрагменты иммуноглобулинов и др. Однако, «профессиональными» хемотаксинами служат цитокины группы хемокинов.

Ранее других клеток в очаг воспаления мигрируют нейтрофилы, существенно позже поступают макрофаги. Скорость хемотаксического перемещения для нейтрофилов и макрофагов сопоставима, различия во времени поступления, вероятно, связаны с разной скоростью их активации.

2. Адгезия фагоцитов к объекту. Обусловлена наличием на поверхности фагоцитов рецепторов для молекул, представленных на поверхности объекта (собственных или связавшихся с ним). При фагоцитозе бактерий или старых клеток организма хозяина происходит распознавание концевых сахаридных групп — глюкозы, галактозы, фукозы, маннозы и др., которые представлены на поверхности фагоцитируемых клеток. Распознавание осуществляется лектиноподобными рецепторами соответствующей специфичности, в первую очередь маннозосвязывающим белком и селектинами, присутствующими на поверхности фагоцитов.

В тех случаях, когда объектами фагоцитоза являются не живые клетки, а кусочки угля, асбеста, стекла, металла и др., фагоциты предварительно делают объект поглощения приемлемым для осуществления реакции, окутывая его собственными продуктами, в том числе компонентами межклеточного матрикса, который они продуцируют.

Хотя фагоциты способны поглощать и разного рода «неподготовленные» объекты, наибольшей интенсивности фагоцитарный процесс достигает при опсонизации, то есть фиксации на поверхности объектов опсонинов к которым у фагоцитов есть специфические рецепторы — к Fc-фрагменту антител, компонентам системы комплемента, фибронектину и т. д.

3. Активация мембраны. На этой стадии осуществляется подготовка объекта к погружению. Происходит активация протеинкиназы С, выход ионов кальция из внутриклеточных депо. Большое значение играют переходы золь-гель в системе клеточных коллоидов и актино-миозиновые перестройки.

4. Погружение. Происходит обволакивание объекта.

5. Образование фагосомы. Замыкание мембраны, погружение объекта с частью мембраны фагоцита внутрь клетки.

6. Образование фаголизосомы. Слияние фагосомы с лизосомами, в результате чего образуются оптимальные условия для бактериолиза и расщепления убитой клетки. Механизмы сближения фагосомы и лизосом неясны; вероятно, происходит активное перемещение лизосом к фагосомам.

7. Киллинг и расщепление. Велика роль клеточной стенки перевариваемой клетки. Основные вещества, участвующие в бактериолизе: пероксид водорода, продукты азотного метаболизма, лизоцим и др. Процесс разрушения бактериальных клеток завершается благодаря активности протеаз, нуклеаз, липаз и других ферментов, активность которых оптимальна при низких значениях pH.

8. Выброс продуктов деградации.

Фагоцитоз может быть:

• завершённым (киллинг и переваривание прошло успешно);
• незавершённым (для ряда патогенов фагоцитоз является необходимой ступенью их жизненного цикла, например, у микобактерий и гонококков).

См. также

• Микроглия
• Трансцитоз

Источник: wiki2.red

Фагоцитоз— жизненно важная местная реакция организма, сформированная в процессе эволюции и осуществляемая с помощью макро — и микрофагов.
следние обеспечивают элиминацию из места внедрения (попадания) различных чужеродных (антигенных) агентов путем эндоцитоза с помощью фаголизосом, образовавшихся в результате слияния фагосом (больших эндоцитозных пузырьков) с лизососмами (содержащими различные гидролитические ферменты). Благодаря фагоцитозу ограничивается дальнейшее местное повреждение тканей флогогенными агентами для защиты целостного организма.

Термины фагоцитоз и фагоциты впервые были предложены И.И. Мечниковым. Последний был удостоен Нобелевской премией в 1908 году за разработку процесса фагоцитоза разными лейкоцитами (моноцитами и гранулоцитами) и его важной защитной роли для организма.

В процессе фагоцитоза И.И.Мечников выделил 4 стадии (рис. 14-2):

1 стадия — приближение фагоцита к объекту фагоцитоза (антигену).

2 стадия — прилипание (адгезия) фагоцита к чужеродному объекту (после распознавания последнего).

3 стадия — поглощение чужеродного объекта фагоцитом (с помощью образовавшейся фаголизосомы и при участии протеинкиназы С инов Са⁺²)

4 стадия — внутриклеточное переваривание чужеродного объекта (с полным или неполным разрушением последнего с помощью кислородзависимой и кислороднезависимой цитотоксичности фагоцитов).

 

 

Рис. 14-2. Стадии фагоцитоза лейкоцитами эритроцитов птиц.

 

В кислородзависимой цитотоксичности фагоцитов по отношению к объектам фагоцитоза принимают участие образующиеся анион супероксида (О₂^—), синглетный кислород (¹О₂), гидроксильный радикал (ОН^—), пероксид водорода (Н₂О₂), ион НСIО^—. В то же время сам фагоцит ими не повреждается в результате защиты образующимися и поступающими ферментными и неферментными антиоксидантами.

В кислороднезависимой цитотоксичности фагоцитов участвуют лизоцим, лактоферрин, катионные белки, катепсины, протеиназы (эластаза, коллагеназа и др.), дефензины и др.

Показано, что развитие той или иной стадии фагоцитоза обусловлены действием на фагоциты различных (перечисленных выше) хемоаттрактантов, опсонинов (фрагментов антител, и, главным образом, IgG и IgM, компонентов системы комплемента и лектинов, связывающихся с клеточной мембраной микроорганизма и существенно повышающих эффективность фагоцитоза), а также рецепторов на поверхности лейкоцитов (фагоцитов).

 

Источник: studopedia.su

1.

Қожа Ахмет Ясауи
атындағы
Халықаралық ҚазақТүрік университеті
Тақырыбы:
Иммунитет
Орындаған: Абишов А
Факультет: Жалпы медицина
Курс:
II
Топ:
207
Қабылдаған: Асанова Ғ
www.MKTU.ws

2.

Иммунитет
Вставка
рисунка
Иммунитет деп
организмдің әртүрлі
патогенді микробтарға
және токсиндерге қарсы
тұру күштерін айтады.
Оны зерттейтін ғылым
Иммунология деп
аталады. Иммундық
жағдайдың дамуы
әртүрлі жұқпалы
процесс кезінде,
жасанды
иммунизацияда,
жасырын иммунизация
нәтижесінде
организмдің
физиологиялық қайта
құрылуы нәтижесінде
www.MKTU.ws
жүзеге асырылады.

3.

Иммунитет
Иммунитеттің қалыптасуы
лейкоциттердің
фагоцитарлық
белсенділігінің күшеюі,
әртүрлі қорғаныс
факторларының әсері және
иммундық организм
сарысуының
антимикробтық,
антитоксинкалық әсерінің
жоғарылауымен
байланысты. Иммунитеттің
қалыптасуына организм
орналасқан сыртқы ортаның
әсері де күшті болады. Мыс:
дұрыс тамақтанбау,
витаминдер әсіресе А С
витаминдердің
жетіспеушілігі, қатты
шаршау, әртүрлі жұқпалы
аурулар иммунитеттің
www.MKTU.ws
әлсіреуіне алып келеді.

4.

Иммунитет
Иммунитеттің түрлері
Туа пайда болған
және жүре пайда
болған.
Табиғи және
жасанды.
www.MKTU.ws

5.

Иммунитет
Туа пайда болған иммунитет
Туа пайда болған иммунитет деп белгілі
бір түрдегі жануар немесе адамға тән
болған, анатомо-физиологиялық қасиеттер
жиынтығымен байланысты болған
иммунитетті айтады. Туа пайда болған
иммунитет ұрпақтан ұрпаққа беріледі, сол
организмнің биологиялық
ерекшеліктерімен байланысты болады. Туа
пайда болған иммунитет факторлары бір
уақыттың өзінде бірнеше аурулардан
қорғауы мүмкін. Яғни бұл иммунитет
спецификалық болып есептелмейді.
www.MKTU.ws

6.

Иммунитет
Антибактериалды және антитоксикалық
иммунитет.
Иммунитет антибактериалды және
антитоксикалық болып бөлінеді.
Антибактериалды иммунитет кезінде
организмнің қорғаныс реакциялары
микробты жоюға бағытталған болса
Антитоксикалық иммунитет
микроорганизмдердің токсиндерін
зарарсыздандыруға бағытталған.
Антитоксикалық иммунитет сіреспе,
ботулизм, газды гангрена сияқты ауыр
жұқпаларда маңызы үлкен.
www.MKTU.ws

7.

Иммунитет
Жүре пайда болған иммунитет.
Жүре пайда болған иммунитет адам белгілі бір
жұқпалы аурумен ауырғаннан кейін дамиды, сондықтан
ол постинфекционды иммунитет деп аталады. Жүре
пайда болған иммунитет индивидуалды болып ұрпаққа
берілмейді, оның созылу уақыты әртүрлі болып бөлінеді.
Көпшілік жұқпалы ауруларда қоздырғышқа төзімділік
организмдің микробтан тазалануымен қатарласа
дамиды, науқас жазылғаннан кейін денесінде
қоздырғыш болмайды. Кейбір жағдайларда бұл
иммунитет стерильды иммунитет деп аталады.
Инфекционды немесе стерильды емес иммунитет
кезінде адамның қайталап ауруы организмде сол
микробтың болуымен байланысты болады. Егер микроб
организмнен кететін болса, адам сол жұқпалы ауруға
сезімтал болып келеді. Инфекциалық иммунитет
www.MKTU.ws
туберкулез, мерез, безгек ауруларында кездеседі.

8.

Иммунитет
Нәрестелердің
пассивті иммунитеті.
Бұл иммунитеттің
табиғи түрі болып
саналады. Ол ана
организмінен жолдас
арқылы немесе сүт
арқылы арнайы зат
антиденелердің балаға
өтуімен байланысты.
Оның созылу уақыты
бірнеше айға ғана
болады. Бұл
иммунитетке
байланысты көпшілік
балалар 6 айға дейін
әртүрлі ауруларға
төзімді болып келеді.
www.MKTU.ws

9.

Иммунитет
Жасанды иммунитет
Оны жұқпалы аурулардың алдын алу және
емдеу үшін организмде жасанды түрде
орындалады. Жасанды иммунитеттің 2 түрі бар:
активті және пассивті.
Активті жасанды иммунитет адамда өлі
немесе әлсіз микробтардан алынған
препараттарда (вакцина) немесе
зиянсыздандырылған қоздырғыш токсиндерін
(анатоксин) енгізу арқылы атқарады. Активті
жасанды иммунитет күші тірі әлсіз микробтар
вакцинасын қолданғанда 3-5 жылға, өлі
микробтар вакцинасын қолданғанда 1 жылға
дейін жетеді.
www.MKTU.ws

10.

Иммунитет
Пассивті жасанды иммунитет организмге
арнайы қорғаныс заттар иммундық антиденелерді
енгізгенде пайда болады. Бұл заттар жазылған
науқастардың иммундық сарысуында анықталады.
Онымен қатар антиденелерді белгілі бір
қоздырғышты жұқтыру арқылы арнайы
иммунизацияланған жануарлар сарысуынан
алынады.
Пассивті жасанды иммунитет антиденелді
организмде сақталғанға дейін, яғни 1 айға дейін
сақталады, соңынан олар жойылып, денеден
сыртқа шығарылады. Негізінде иммундық сарысу
және олардан алынған гамма глабудиндер емдеу
үшін науқастарға енгізіледі. Олардың енгізілуі тез
емдік әсер көрсетеді. Кейбір жағдайларда
иммундық сарысулар аурудың алдын алу үшін
www.MKTU.ws
қолданылады.

11.

Иммунитет
Жергілікті иммунитет
Иммунитеттің жеке түрі ретінде А.М.Безредка
ұсынған. Ол әртүрлі мүше және ұлпалардың
қоздырғыштарға жергілікті төзімділігі бар деп
есептеген. Мыс: тырысқақ вакцинасы ауыз арқылы
енгізілгенде, ауру басталмайды, өйткені ащы ішектің
шырышты қабықтары тырысқақ вибрионына төзімді
болып келеді.
www.MKTU.ws

12.

Иммунитет
Иммунитетің факорлары және механизмдері
Адамның ауруларға төзімділігін қамтамасыз ететін
қорғаныс факторлары спецификалық, яғни тек белгілі бір
қоздырғышқа бағытталған және спецификалық емес (адам
және жануарладың көп түріне тән болған) болып келеді.
Спецификалық факторлар организмді әртүрлі
микроорганизмдерден қорғайды.
арға төмендегілер
жатады:
Терінің қорғаныс қызметі. Зақымдалмаған таза тері
организмге әртүрлі микробтардың енуіне бөгет жасайды.
Теріге түскен микробтар 30 минуттан кейін құрамында сүт
және май қышқылдары болған тері және май бездері
бөлінділері әсерінен жойылады. Зарарланған, ластанған
теріде мұндай бактерицидтік қасиеттер төмендейді.
www.MKTU.ws

13.

Иммунитет
Шырышты қабықтардың қорғаныс қызметі.
Мұрынның, жұтқыншақтың мұрын бөлегі, тыныс
жолдары, ішек, зәр шығару жолдарының шырышты
қабықтары және көз коньюктивасының қорғаныс
қасиеттері бар. Бұл қасиет шырышты қабық, көз жасы,
сілекей, асқортыу бездері бөліп шығаратын секретте
микробтарды жоятын заттардың болуымен
байланысты. Асқазан ішек жолдарына тамақпен
түскен микробтарды құрамында тұз қышқылы және
ферменттері бар асқазан сөлі жояды. Онымен қатар,
өт және ішек сөлі ферменттері де микробтарға кері
әсер етеді.
www.MKTU.ws

14.

Иммунитет
Фагоцитоз (грек. рһаgos- обимын,жұтамын. суіоз жасуша), организмді бөгде заттардан қорғауды
қамтамасыз ететін негізгі ең бір қуатты фактор.
Бұл фактор алғашында ішекқуыстыларда
құрылған ертеде пайда болған иммундық
корғаныстың бір түрі. Қүбылысты И.И.Мечников
ашып зерттеген.
Фагоцитоз процесін арнайы мамандалған фагоцит
деп аталатын жасушалар атқарады. Фагоцитоз фагоциттердің бөгде затты обып, қорытып және
залалдансыздыруына негізделген
www.MKTU.ws

15.

Иммунитет
Фагацитоз стадиялары:
1. Хемотаксис
2. Жабысу және адгезия
3. Ұстау немесе фагоциттерлеуші обьектінің эндоцитозы
4. Жасуша ішілік қорыту фагоциттен ұсталған
агенттерінің қалдықтарын бөліп шығарады немесе
фагоцит микробтарының көбеюі.
Фагоцитоз опсонин антиденесінен күшейеді,
фагациттің жоғарғы жағында жақсы байланысқан
антген оңай адсорбацияға түседі. Фагоцитоздың
антиденелермен бұндай күшеюі опсонизация деп
аталады.
Лизоцим протеолотикалық фермент, бактериалардың
және басқа жасушалардың бұзады және өлімге алып
келеді, Фагоцитозды болғызбайды.
Интерфрон төменгі молекулалы ақуыз, вирустардың,
бактериалардың токсиндердің, антигендердің енуіне
жауап ретінде микроорганизмдердің жасушаларына
www.MKTU.ws
бөлінеді. Вируспен тіке байланысқа кірмейді,
вирустардың енуіне кедергі жасайды.

16.

Пайдаланылға
н әдебиеттер
1. Медициналық
микробиология
Б.А.Рамазанов
2. Жалпы
микробиология
бойынша әдістемелік
жинағы Байтурсинов
К.К
3. Веб сайттар:
www.Mktu.ws
www.google.kz
www. nmedik.org `
www.MKTU.ws

Источник: ppt-online.org

Фагоцитоз(грек. phagos – обимын,жұтамын. cytos – жасуша), организмді бөгде заттардан қорғауды қамтамасыз ететін негізгі ең бір қуатты фактор.
Размещено на реф.рфБұл фактор алғашында ішекқуыстыларда құрылған ертеде пайда болған иммундық корғаныстың бір түрі. Құбылысты И.И.Мечников ашып зерттеген.

Фагоцитоз процесін арнайы мамандалған фагоцит деп аталатын жасушалар атқарады. Фагоцитоз – фагоциттердің бөгде затты обып, қорытып және залалдансыздыруына негізделген. И.И.Мечников фагоцитозды атқаратын жасушаларға макрофагтар мен микрофагтарды жатқызған.

Қазіргі уақытта фагоцитозды атқаратын барлық фагоциттер түрі мононуклеарлық жүйе деп аталатын топқа жыйнақталған. Ол топқа тін макрофагтары (альвеоларлық, перитонеалдық т.б.), Лангерганс және Гренстейн жасушалары (терінің эпидермоциттері), Купфер жасушалары (жұлдызша ретикулоэндотелиоциттер), эпителиодты жасушалар, нейтрофилдер мен қанның эозинофилдері және баска жасушалар кіреді.

Фагоциттердің негізгі функциясы. Фагоциттердің функциясы өте аумақты: 1) өлген жасушалар мен олардың қүрлыс құрамын ағзадан шығарады (эритроциттер, қатерлі ісіктің жасушалары); 2) ағзаға әр жолмен еніп қорытылмаған органикалық емес заттарды тысқа шығарады (мысалы,тыныс жолдарымен енген көмірдің бөлшектері, минœералдық және басқадай шаң); 3) микробтарды (бактериялар, вирустар, саңырауқұлақтар) олардың қалдықтарын жояды және заласыздандырады; 4) организмніңнің төзімділігін қамтамасыз ететін биологиялық белсенді заттарды бөліп шығарады (комплементтің кейбір компоненті, лизоцим, интерферон, интерлейкиндер т.б.); 5) иммундық жүйенің реттелуіне қатынасады; 6) Т-хелперлерді антигенмен ʼʼтаныстырадыʼʼ, яғни иммундыкомпетентті жасушалардың кооперациясына қатынасады.

Сонымен, фагоциттер бір жағынан ағзаны табиғатына қарамастан тегі бөгде заттардан тазартып ʼʼсыпырындыны жыйнаушыʼʼ болса (бейспецификалық функциясы), екінші жағынан спецификалық иммунитетке антигендерді иммундыкомпетентті жасушалар (Т-хелперлерге) танысу және олардың белсенділігін реттеу арқылы қатынасады.

Фагоцитоздың өту сатылары. Фагоцитоз процесі, яғни бөгде затты жұтуы, өңдеуі, бірнеше сатыдан тұрады: 1) фагоциттің жұтылатын затқа жақындауы (хемотаксис); 2) жұтылатын заттың фагоциттың қабырғасына жабысып қонуы (адсорбция, адгезия); 3) жасуша мембранасының жасуша ішіне жұтылатын затпен бірге кіру арқылы фагосомада протопласта құрылуы (вакуольдер мен үлбіректер); 4) фагосоманың лизосомамен қосылып фаголизсомаға айналуы; 5) лизосоманың белсендірілген ферменттернің көмегімен фаголизосоманың ішінде заттың қорытылуы (2-сызбанұсқа)

Фагоцит физиологиясының ерекшеліктері. Фагоциттердің құрамына тотықтар мен иондарды қорытуға қатынасатын ферменттер жыйнағы кіреді. Иондар мен тотықтар фагоцитоз процесін колдайды. Фагоциттердің цитоплазмалық мемебранасында комплементтермен, иммундыглобулиндердің құрамымен, гистамин және тағы да басқа заттармен байланысатын рецепторлар бар.
Размещено на реф.рфЖасушаның ішіндегі лизосомаларда қандай да болмасын заттарды қорытатын 100-ден астам ферменттер түрі кездеседі.

Фагоциттер өте жылжымалы. Олар биологиялық ерекше белсенді заттар – хемоаттрактантардың концентрациясына сәйкес фагоцитозға түсетін объектінің бағытына қарай белсенді жылжу қабылеті бар.
Размещено на реф.рфФагоциттердің жылжу түрі хемотаксис деп аталды (грек. chemeia — металл балқыту өнері және taxis -орналастыру, құру, салу). Хемотаксис жыйырылатын ақуыздар актин, миозин қатынасуымен өтетін АТФ-тәуелді процесс. Хемоаттрактанттардың қатарына комплемент компонентінің кейбір бөлшектері (С3а, С5а), лимфокиндер, ИЛ-8 және де жасушалар мен бактериалардың ыдыраған заттары жатады.

Затардың фагоциттің қабығына қонуы әлсіз химиялық байланыстар есебінен бейспецификалық жолмен немесе арнайы рецепторлармен байланысу арқылы атқарылады. Фагоцитоз процесін түрлі тотықтар колдап нысанды жасушаларда қайтарылмас зыянды өзгерістер тудырады.

Фагоциттерге жабысқан заттардың ʼʼжұтылуы, обуыʼʼ эндоцитоз көрнісімен өтеді. Бұл энергия тәуелді процесс, және де актин, миозиннің қатынасуымен өтіп фагосома құрылуымен аяқталады. Фагосоманың ішінде жұтылғані жєне актин, миозинніњ ќатынасымен µтіп фагосома ќ±рылуымен аяќталады._____________________________ заттарға белсенді радикалдардың шабылуы жалғастырыла береді. Фагосома лизосомамен қосылған кезде лизосоманың ферменттері белсендіріліп жұтылған заттарды өзінің қажетіне жарайтын бөліктерге дейін ыдыратады. Егерде ферменттер фагоциттің сыртына шығатын болса ол кезде заттардың қорытылуы фагоциттен тыс жерде де жалғаса береді.

Әдетте фагоцитоз жұтылған заттардың толық қорытылуымен аяқталады. Оны аяқталған фагоцитоз деп атайды. Кейбір уақытта фагоцитоз толық қорытылумен аяқталмайды, өйткені жеке микробтар түрі (оба қоздырушысы, гонококк, АИВ-вирусы) фагоциттің ферментерінің белсендірілуін тежейді.умен аяќталмайды, µйткені санаулы микробтар т‰рі (оба ќоздырушысы, гонококк, АИВ-вирусы) Сондықтан ыдырап жойылмай, өсіп-өрбуіде мүмкін. Бұл көрніс аяқталмаған фагоцитоз деп аталады.

Адъюванттар, комплемент, иммуныцитокиндер тағы басқа факторлар фагоцитозға дем береді. Оның механизмінің негізінде фагоциттердің бетіндегі рецепторлардың қабылетін көтермелœеп фагоцитоздың өтуін жеңілдету болады.

Фагоциттердің белсенділігі опсонды-фагоцитарлық индекспен есептелœеді. Фагоцитарлық көрсеткіш дегеніміз бір фагоцит жасушасының белгілі мезгілде ʼʼжұтқанʼʼ, не ʼʼқорытқанʼʼ микробтар санымен есептелсе, ал опсонды-фагоцитарлық индекс- иммуынды, не иммунды емес сарсулармен өткен фагоцитоздың көрсеткіштерін салыстыру арқылы анықталады. Клиникалық тәжрибеде опсонды-фагоцитарлық индекс дербестің (әрбір адамның) иммундық статусын анықтауға қолданылады.

_________________________________________________________________________________________еайланыстармен бейспецификалыќ , не арнайы рецепторлар8.2.3.2. Тромбоциттер

Тромбоциттер иммунитет процесінде өте маңызды рөл атқарады. Олар мегакариоциеттерден дамиды. Тромбоциттердің сырт қабығында IgG, IgE иммуноглобулиндер, комплементтің С1, С3 бөлігі және де МНС антигеннің 1 сыныбымен байланысқа түсетін рецепторлар орналасқан.

Тромбоциттердің іс атқаруына белсендірілген комплемент оңды әсер етіп олар иммунитетке қатынасы бар белсенді заттарды ( гистамин, лизоцим, B-лизин, лейкоплакиндер, простагландиндер) синтездеуін колдайды.

Источник: referatwork.ru